Het is zover. Onze laatste stageweek zit er ondertussen al op. Ik ben tevreden met de manier waarop we dit avontuur hebben kunnen eindigen op onze stageschool. Waar er in vorige weken soms heel wat anders liep dan op voorhand gepland, verliep deze laatste week behoorlijk vlot.
We gingen op leeruitstap met de leerlingen van het tweede leerjaar en het was een groot succes. De les draaide rond oriëntatie & kaartvaardigheid en ik was verwonderd om te zien hoe goed het de leerlingen lukte om telkens opnieuw die kaart op de juiste manier te oriënteren. Zowel ik als de leerlingen hebben enorm genoten van die leeruitstap! Daarnaast gaven we in alle klassen van de onderbouw onze les rekenen waarbij we het MAB-materiaal introduceerden. Dat verliep in veel klassen aangenaam en vlot. Zeker in klas 3A! Daar waren we vorige week al eens langs geweest om te werken met het materiaal en het was duidelijk dat ze dit nog niet vergeten waren. De herhaling van de vorige les verliep vlot en de leerlingen antwoordden spontaan en klassikaal op onze vragen. Na de instructie gingen de leerlingen individueel aan de slag met de oefeningen. Tot mijn grote verbazing deed deze les werkelijk iedereen mee. Elk kind maakte afzonderlijk zijn oefeningen en de leerlingen die iets niet begrepen staken uit zichzelf hun hand in de lucht. Je moet weten, hier in Suriname vragen de leerlingen héél weinig om hulp omdat ze dit vaak niet durven uit schrik voor de reactie van de leerkracht. In deze les was dit anders en je merkte dat we het vertrouwen van de leerlingen hadden gewonnen met het materiaal. Het maken van de oefeningen verliep vlotter dan anders en ook de leerkracht was enthousiast. Deze aanpak werkte. Uiteraard zag je hier en daar nog fouten opduiken, maar dat is normaal. We zetten in onze laatste week nog een grote stap vooruit op het gebied van rekenen! Op donderdag namen we op gepaste wijze afscheid van de leerkrachten en directie. We trakteerden hen op zelfgemaakte appelcake en gingen in elke klas rond met een kleine verrassing. Voor elke klas hadden we een klein survivalpakket voorzien. Het is zo dat er namelijk heel wat kinderen naar school komen zonder schrijfgerei of het gewoonweg vergeten. De leerkracht heeft daar vaak geen oplossing voor. Wat gebeurt er dan? De leerling kan die dag niet schrijven en bijgevolg dus ook geen oefeningen maken of wat dan ook. Het survivalpakket omvatte telkens 10 potloden & pennen en 5 slijpers & gommen. Op die manier kunnen de leerlingen hier gebruik van maken wanneer ze zelf niet in orde zijn. Uiteraard is het de bedoeling dat het pakket terug volledig is op het einde van iedere schooldag. (Een kleine noot hierbij: Heel jammer om te zien dat er een leerkracht was die alles wegzette in de kast, maar wel een gom voor zichzelf achterliet op haar bureau... We kunnen alleen maar hopen dat het materiaal op de juiste manier gebruikt wordt!) We namen in elke klas waar we hebben lesgegeven ook op gepaste wijze afscheid met een heuse groepsfoto. Op het einde werden ook wij letterlijk in de bloemetjes gezet door het volledige schoolteam met een prachtig boeket bloemen. Zeer fijn om op deze manier afscheid te nemen van de school waar we toch 11 weken hebben mogen lesgeven en hebben bijgeleerd op alle mogelijke manieren. BEDANKT!
0 Reacties
|
AuteurSilke Van Gelderen Archieven |