De voorlaatste week stage goed ingezet. Op maandag namen we zelf het heft in handen en brachten we alle leerkrachten van de eerste tot en met derde klas samen voor een gezamenlijke uitleg omtrent het materiaal dat we aankochten. We kochten dit MAB-materiaal (blokjes en staafjes om het inzicht binnen rekenen te vergemakkelijken) enkele weken geleden aan. Er kwam jammer genoeg weinig reactie van het schoolhoofd en 'ze zou de leerkrachten wel eens samenroepen op zijn tijd'. Na een paar keer opnieuw bij het schoolhoofd voor de deur te staan, organiseerden we zelf een overlegmoment. De ene leerkracht was duidelijk enthousiaster dan de ander. Een beetje jammer, maar ik zag het wel een beetje aankomen. Nog steeds staat niet elke leerkracht te springen voor hulp of tips van ons. Maar goed, we beloofden hen om in elke klas langs te komen om het materiaal te introduceren binnen een rekenles, zodat de leerkrachten ook met hun eigen ogen kunnen zien hoe wij dit inbrengen in onze lessen.
Daarnaast hebben we ook nog een andere opdracht te volbrengen die we meekregen vanuit het vak 'mondialisering'. Een schooluitstap met de leerlingen organiseren, waar twee lesuren inleiding aan vooraf gaan. Ook die lessen legden we op maandag vast. Helaas bleef van dat mooie schema nog weinig over. Op dinsdag werden we namelijk gevraagd om de kleuterklas over te nemen, aangezien de kleuterjuf ziek was. Jammer, want daardoor schoven onze lessen opnieuw een dagje op. De voorbereidende les op de uitstap mocht ik uiteindelijk wel nog geven in de tweede kas, waar ik dankbaar voor was. Een les die trouwens zeer goed verliep! Ik bracht de leerlingen wat bij omtrent oriëntatie & kaartvaardigheid! Op het einde waren ze er goed mee weg, heerlijk. Op woensdag gaven we deze les in de andere klas. Vervolgens werd opnieuw onze medewerking van ons gevraagd. De andere kleuterjuf moest om bepaalde reden naar huis, dus opnieuw werd aan ons gevraagd om de klas over te nemen. 37 gezellige kleuters. Een heuse uitdaging. Fier mag ik zeggen dat dit het topmoment was van deze week. 37 joelende kleuters die door elkaar liepen in de klas en waarbij de helft al met elkaar aan het vechten was. Met dit beeld kwamen we de klas binnen. Ik kreeg ze op m'n eentje stil aan de hand van enkele ritmische oefeningen door gebruik te maken van het eigen lichaam. Fantastisch om al deze kleuters zo gefascineerd te zien meedoen. De paralleljuf kwam zelfs een kijkje nemen en kon een grote glimlach niet onderdrukken. Met een warm gevoel ging ik die dag naar huis! Jammer genoeg stopte het hierbij niet. Op donderdag kwam het schoolhoofd opnieuw naar ons toegelopen.. Je voelde de vraag al komen :) De juf uit de vierde klas was afwezig vandaag en wij werden gevraagd haar klas over te nemen. Laat ons zeggen dat het een klas is om niet zonder handschoentjes aan te pakken. Het kwam zelfs zo ver dat we andere juffen moesten inschakelen om de klas tot orde te roepen. Een gevoel van schaamte bracht dit wel met zich mee, al zeiden de juffen verschillende keren dat dit niet aan ons lag, maar dat deze klas gewoon onhandelbaar is. Dat kon misschien goed zijn, maar op dat moment was het 10u. Nog 3 uur zoeken dus om de leerlingen onder controle te houden en hen bezig te houden. Tot op een bepaald moment de emmer serieus overliep. Het schoolhoofd werd erbij gehaald en de leerlingen die zich niet correct gedroegen kregen straf en kwamen de klas een half uur lang niet meer in. Ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat er nog 7 leerlingen van de 25 in de klas overbleven... Nog 1 week stage! Nog 1 week waarin we het beste van onszelf mogen geven! Nog 1 week waarin we hopelijk al onze voorbereide lessen mogen en kunnen geven. Nog 1 week knallen hier in Suriname en daarna nog een weekje rust om dit mooie en onvergetelijke avontuur hier af te sluiten!
0 Reacties
Holi phagwa, hét Hindoestaanse feest bij uitstek. Een soort nieuwjaarsfeest dat elk jaar rond deze periode plaatsvindt. Het feestelijke kleurpoeder typeert dit feest volledig!
Dit jaar vond de feestdag plaats op donderdag. Dit heeft te maken met de volle maan, waarop het feest wordt afgestemd. Het feest werd woensdag al uitbundig gevierd op school en wij deden mee! Op een witte t-shirt en heel wat kleurpoeder waren we wel voorzien. Zoals altijd liep de organisatie een beetje stroef op school. Terwijl ik de kinderen van 2A een uurtje bezig hield, bereidde de klasjuf de maaltijd voor en werden de activiteiten klaargezet. Daarna genoten we samen met de klas van een heerlijke portie rotie, wat een typisch gerecht is voor Suriname. Vervolgens kon het feest beginnen. Alle leerlingen gingen buiten zitten en een kleine show ging vooraf aan het poederfeest. De kleuters brachten een liedje en de meisjes van het vijfde leerjaar traden op met een zelfgemaakt dansje. Na een heuse wedstrijd te hebben gehouden tussen alle klassen waarbij ze zo snel mogelijk een ballon moeten kapot prikken door piramides te bouwen, brak het feest los. En wij waren duidelijk een groot doelwit voor de leerlingen. We werden langs alle kanten belaagd en genoten volop van het spel met de kinderen. Héérlijk. 's Avonds spraken we af met de meiden om gezamenlijk een Holika-verbranding bij te wonen, die bij ons in de buurt plaatsvond. Hierbij wordt een grote houtstapel in brand gestoken waarbij het kwade symbolisch verdreven wordt. Dit alles werd vooraf gegaan aan een ritueel waarbij de priester enkel woorden uitsprak en er rond de brandstapel gelopen en gezongen werd. Op donderdag vond uiteraard een groot feest plaats in de stad. Muziek hoorde je overal en de mensen schreeuwden langs alle kanten 'subh holi' wat zoiets als 'prettige feesten' betekent. We schreven ons in voor een heuse paghwaton waarbij we in een stoet door de straten trokken en waarbij uiteraard ook het vele kleurpoeder niet kon ontbreken. De avond brachten we door op het festivalterrein, wat trouwens volledig gratis was voor de bezoekers! Snacks werden aan de ingang volop uitgedeeld en een tweede keer aanschuiven was geen probleem :) We genoten van een prachtige avond vol muziek van onder andere ook Nederlandse artiesten. Een fijne afsluiter van een prachtig feestgebeuren! Geniet van de kleurrijke foto's! Zaterdag vertrok ik op tweedaagse naar Bigi pan. Een groot meer met houten huisjes op palen, waar er maar liefst 120 verschillende vogelsoorten te spotten zijn!
Ditmaal ging ik zonder Joke op pad, maar ik werd wel vergezeld door de meiden die ik hier eerder al leerde kennen! Heel gezellig dus! Na een rit van 4 uur met de bus en een uurtje varen met de boot in de felle zon, kwamen we aan bij de houten huisjes in het midden van het grote meer. Even lekker bekomen van de warmte met iets fris deed ons deugd en vervolgens kozen we onze slaapplaats uit voor de komende nacht. Met andere woorden, we namen elk een hangmat in beslag met prachtig uitzicht over het meer. Uniek. Al snel voelde ik dat foto's niet zouden kunnen beschrijven hoe leuk en gezellig ik deze plek vond. Vandaar ook de weinige foto's van deze plek. Genieten verkoos ik boven het maken van foto's... (Neem gerust een kijkje tussen de foto's hé!) In tussentijd ging ik samen met Sanne de kajak in en verkenden we het grote meer. Je zou denken dat het meer meters diep is, maar dat is puur bedrog. Het water was er maar 40 cm diep, dus even lekker zwemmen zat er niet direct in. Rond 17u kropen we met z'n allen terug het bootje in en gingen we flamingo's spotten! Weliswaar vanop afstand, maar ik kon ze toch bewonderen in deze prachtige open natuur. Momenten als deze zijn eenmalig en in de boot besefte ik wat voor een geluk ik heb met een fantastische ervaring als deze! Puur genieten! Na het avondeten (Jawel, kip met rijst. Lekker vettig als je weet dat we 's middags bami aten) kropen we in het donker opnieuw de boot in, op zoek naar slangen. Wanneer je met je zaklamp op de bomen schijnt en je ziet 2 rode lichtjes, dan heb je de slang gevonden. De rode lichtjes zijn namelijk de ogen van de slang. Onze gids haalde de kleine wurgslang uit de boom en we kregen de kans om het beest te fotograferen langs alle kanten. Niet echt aangenaam voor de slang zelf. Jullie weten dat ik mezelf nooit in eenzelfde kamer als een slang zou begeven, dus terwijl iedereen de slang vastnam, overwon ik toch al een kleine angst door de slang aan te raken. Yes, ik maak vorderingen en word toch nog een beetje één met de jungle :) Na een lekker feestje gehouden te hebben en een korte nacht in de hangmat, was het tijd voor een kleine teleurstelling; We hadden onze wekker gezet op half 7 om de zonsopgang vanuit onze hangmat te kunnen bewonderen. Helaas zat het weer ons niet mee. Wat we dan wel weer voor het eerst konden bewonderen waren grote hagelbollen die uit de lucht kwamen gevallen. Achja, we hebben ons dan maar lekker gedraaid en nog twee uurtjes verder geslapen. Vooraleer we aan de terugweg naar Paramaribo begonnen, hielden we eerst nog een heus moddergevecht in het meer. De bodem van het meer is van klei, dus modder was er genoeg. In het midden van het meer stapten we uit de boot en tot onze grote verbazing zakten we tot aan onze knieën in de modder. Een beetje een vreemd gevoel, maar na een tijdje deed dit ons niks meer. Het gevecht barstte los en mondde uit tot een battle tussen de Belgen en de Hollanders! En fijn moment dat achteraf uiteraard gepaard ging met een poging tot schoonmaken van ons lichaam. Met 40cm water was dit een hele uitdaging. Laten we zeggen dat de douche thuis ook vol modder spoelde toen ik thuis kwam! Een fijn weekend met fijn gezelschap achter de rug! Suriname is nog steeds genieten! Nóg meer wanneer je tot het besef komt dat je over een maand alweer thuis bent... Wist je dat … … de mensen hier links rijden op straat? In het begin was het voor ons heel hard wennen wanneer we de straat op gingen met de fiets. De auto's komen namelijk van de andere kant. … de koeien hier een bult op hun rug hebben? In het begin stond ik er niet bij stil en dacht ik dat de koeien gewoon te mager waren, maar het heeft wel degelijk een functie! Aangezien de koeien hier leven in warme weersomstandigheden hebben ze net zoals de kamelen een bult waar vet in opgeslagen wordt. Hierdoor kunnen ze dagen zonder water/voedsel. … het op dit moment de 'koudste' periode van het jaar is in Suriname? (het is hier nu rond de 30 graden) … de leerlingen geen invulboeken hebben op school en dus alle opgaven moeten overschrijven van het bord? Dit klopt niet helemaal. In sommige klassen zijn er wel invulboeken voor wiskunde en toch moeten ze daarnaast ook nog eens alles overschrijven in hun schriftje. De reden hierachter? De invulboeken mogen ze namelijk niet meenemen naar huis, dus door alles ook te noteren in hun schriftje kunnen de ouders zien wat hun kinderen op school leren. Dubbel werk dus en heel wat kostbare tijd die verloren gaat. … een leerkracht (omgerekend) €300 per maand verdient??? … wij op straat heel vaak aangesproken worden door mannen? Zoals ze in België vrouwen kunnen nafluiten, doen ze dit hier met zoengeluiden. Heel vreemd en ongepast. Woorden als 'poppetje' en 'schatje' of 'wat doe je vanavond? Mag ik mee' horen we hier dagelijks. Geloof me, de zoengeluiden geraak je (vreemd genoeg) gewoon. Meestal bedoelen ze er ook niks meer mee. Hen een vriendelijke blik toewerpen is soms beter dan ze te negeren, heb ik al ondervonden! … de ouders van een pasgeborene een feest geven voor hun vrienden en familie waarbij hun kindje traditioneel gewijs wordt kaalgeschoren? Dit omdat ze beweren dat het haar van het baby'tje vuil en onrein is wanneer het uit de moeder komt. … de Surinamers bijna elke zin afsluiten met de woorden 'ja toch?'. Heel gek, alsof ze telkens bevestiging willen wanneer ze iets tegen je zeggen. Voor je het weet ga je de woorden overnemen! ;) … wij één van de enige studenten zijn die warm water ter beschikking hebben in ons huisje? Hier in Suriname wassen de mensen zich met koud water. Ze vinden het raar dat wij ons met warm water willen wassen. Al neem ik hier af en toe eens een koude douche ter verfrissing, ik ben blij met ons warm water! … ik dagelijks mensen zie rondlopen met een vogelkooi onder hun arm? Ik heb tot op vandaag nog steeds niet uitgevogeld (hihi woordmopje) waarom ze dit doen. Zoals wij in België met onze hond gaan wandelen, gaan ze hier met hun vogels gaan wandelen... … ik wil afsluiten met een mooie quote die het leven in Suriname samenvat? 'In Suriname dragen de mensen geen horloge, maar hebben ze wel tijd'. We zitten over de helft. Dag 46 ondertussen. De dagen worden sneller gevuld en ik merk dat de zaken voor school (zoals deze blog) soms op de achtergrond komen. Foei!
Bij deze een korte samenvatting van vorige week... Op maandag was er een feestdag dus hoefden we niet naar school. Dinsdag was er een snoeppauze voorzien voor de leerlingen tussen 10 uur en 11 uur. De leerlingen hadden de keuze tussen bami, frieten met worst, telo, rijst, popcorn, frisdrank en nog zoveel meer (jawel, om 10u 's ochtends). Op dinsdag en donderdag sloot de school telkens om 12 uur. De reden daarvan is niet gekend, maar bij deze wil dit wel zeggen dat we een korte week achter de rug hebben. Ik ben heel blij om te kunnen zeggen dat we op dit moment echt wel al deel uitmaken van het schoolteam. We worden betrokken bij gesprekken en er zijn enkele leerkrachten die ook bij ons om raad komen vragen. Zo vroeg de juf uit klas 4A deze week tips om het kloklezen nog beter onder de knie te krijgen, want de repetitie (= toets) was blijkbaar ondermaats bij ¾ van de klas. Ik gaf aan dat voldoende herhaling belangrijk is. Elke ochtend en middag eventjes de klok erbij betrekken en gewoon het uur bv goed zetten, zou al een grote hulp kunnen zijn voor de leerlingen. Je merkt dat de leerkrachten ons wel dankbaar zijn voor de tips die we hen kunnen geven. Onder de leerkrachten waren er onlangs heel wat jarigen. Zij brachten lekkers mee (zoals bami of telo) en ook wij kregen een portie toegediend tijdens het lesgeven. Heel fijn gevoel! Mijn welbevinden is gedurende deze stage ondertussen wel gegroeid. Ik had in het begin moeite met de aanpak van lesgeven, maar dit went wel. Het feit dat de leerkrachten ons hier op school ook thuis laten voelen en ons niet echt zien als 'stagiaires', doet hier veel aan. De momenten waarop ik deze week alleen voor de klas stond, vielen reuzegoed mee. Ik had de leerlingen in de hand en had het gevoel dat ik me echt kon bezighouden met het lesgeven. De leerlingen zijn ook opener geworden en het gaat vlotter om een gesprek met de leerlingen aan te gaan. Wanneer een leerling met iets zit, kan ik rapper tot die persoon doordringen. Het vertrouwen groeit duidelijk langs beide kanten, wat uiteraard belangrijk is. (kleine toevoeging: ik spreek hier vooral over het eerste en tweede leerjaar) Tijdens de lessen probeer ik vooral het activiteitsprincipe toe te passen en ik merk dat dit duidelijk effect heeft op de leerlingen. Je voelt dat veel werkvormen/spelvormen nieuw zijn voor hen, maar op die manier kan ik meer tot hen doordringen. De leerlingen zijn levendiger en antwoorden graag, wat vorige weken net het omgekeerde was. Na de les tijd maken voor een liedje of een ander klein muzisch tussendoortje heeft zichtbaar effect. De leerlingen onthouden deze momenten waardoor we tijdens de pauzes meer en meer de vraag krijgen van leerlingen of we die dag nog bij hen zullen lesgeven. Dit levert niet alleen de leerlingen maar ook mij een heel positief gevoel op. Ik voel dat we de juiste richting opgaan in deze uitdagende maar leerrijke stage, al hebben we nog een hele weg af te leggen met hen... |
AuteurSilke Van Gelderen Archieven |